Mała żółta gąsienica, na gałęzi sobie fika.
Nóżki prędko swe podwija, akrobacje nam wywija.
Dzieci patrzą, dokazują gąsieniczkę oklaskują.
Ona zwinna, bardzo śmiała, jakby tańczyć dla nas chciała.
Ciałko swoje tak wygina, jest po prostu jak sprężyna.
Nagle dzieci patrzą co to, gąsieniczka robi kokon.
Bo natura już ją wzywa.